Toespraak uitreiking Gemeentelijke Erepenning Hans van Deuren 13 november 2022

Beste mensen, familie, vrienden, collega’s en medeplichtigen aan alle projecten van Hans, 

Beste Hans,

Wij zijn hier bij elkaar voor jouw 80ste verjaardag. Zojuist is hier een prachtige overzichtstentoonstelling geopend van jouw werk als kunstenaar. Maar jij bent zoveel meer dan dat. Daarom vind ik het een eer dat ik vandaag samen met jou en alle aanwezigen terug mag kijken naar jouw leven en wat je hebt betekend en nog steeds betekent voor Laren.

Beste Hans, 

Ruim 60 jaar geleden - jij moest nog 19 worden - maakte Laren kennis met jou en jij met Laren. Je liep stage op de Aloysiusjongensschool aan de Eemnesserweg als onderdeel van je opleiding aan de St. Ludgerus kweekschool in Hilversum. Daarna volgende een nieuwe stage in Laren, op de St Lidwina V.G.L.O school, een katholieke meisjesschool aan de Kerklaan. 

Zuster Domitilla, directrice van de school, vroeg of je daar na je afstuderen wilde komen werken. En dat deed je, al eerste man tussen de zusters Dominicanessen en de andere vrouwelijke onderwijzers.

De school werd later een LEAO waar vanaf 1968 ook jongens welkom waren. Daarnaast gaf je les aan de Rosa MULO die later de St. Jan MAVO werd. In eerste instantie gaf je allerlei vakken, maar je hart lag toen al bij vakken in de creatieve richting, zoals tekenen, handenarbeid, muziek, toneel en kunstgeschiedenis. Maar ook bij vakken als Algemene Vorming en maatschappijleer.

In de tussentijd, in 1965, trouwde je met Odiel. Jullie gingen jullie wonen aan de St. Jansstraat en in 1966 kwam jullie tweeling Pauline en Hanneke ter wereld.

Ook ontwikkelde je jezelf als kunstenaar. Je tekende en schilderde voor jezelf en in opdracht,. Academie Artibus in Utrecht en de ’zolder’ van Hamdorff brachten je verder in deze ontwikkeling. Je eerste exposities waren in ‘de Knipscheer’ en in de bloemenzaak van Theo Bitter.

In de jaren 60 en 70 waaide er een nieuwe wind door de maatschappij. De verhoudingen tussen leerkrachten en leerlingen veranderden. Er kwam een leerlingenraad, een schoolkrant en gemengde klassenavonden. Leerlingen spraken je aan met je voornaam. In diezelfde periode trokken de zusters zich terug uit de schoolorganisatie. 

En jij pakte de kansen die dit alles dat bood om het onderwijs op een andere manier in te richten, eerst als leerkracht en later als adjunct-directeur. Waarbij je toen al keek hoe je kunst met school kon combineren. Educatie en artistieke expressie met elkaar verbinden. Bijvoorbeeld door thema-weken, tentoonstellingen en toneelavonden te organiseren. En door filmles te geven, waarbij leerlingen met een camera op pad gingen voor een opdracht. 

Veel leerlingenuit die tijd herinneren jou nog steeds als hun markante leraar die een positieve invloed op hen heeft gehad. 

In 1980 maakte je de overstap naar de Maria Goretti Leao in Utrecht waar je directeur werd. En je vond ook nog tijd om in de avonduren te studeren. In 1997 – op je 55e – rondde je eerst een doctoraalstudie Onderwijskunde af. Om vervolgens op je 62e een doctoraalstudie Sociale Wetenschappen, richting Onderwijswetenschappen af te ronden.

Een jaar later ging je met pensioen. Sindsdien heb je je met veel energie ingezet voor allerlei kunstzinnige en creatieve projecten. Waarbij het je vooral belangrijk vind dat kinderen de wereld van kunst en cultuur leren kennen. Ook bleef je zelf kunst maken, waar we vandaag het resultaat van kunnen zien.

Het overlijden van je vrouw Odiel in 2015 betekende een grote verandering voor je. Desondanks bleef je je met hart en ziel inzetten voor je projecten.

Bijvoorbeeld in juli 2018 toen je langs Albert Heijn liep en zag hoe een mooi ijzeren kunstwerk met een slijptol in 10 stukken werd gezaagd. Een handelaar in oud ijzer had al een aantal stukken opgeladen op zijn auto. Je aarzelde geen moment en zei tegen de handelaar dat je het wel wilde kopen. En zo geschiedde. Voor € 200 euro bracht de man het vervolgens keurig bij jou thuis. 

Zo redde je het kunstwerk ‘Laren van Weleer’ van de sloop. Dit kunstwerk verbeeldt de geschiedenis van Laren. Je was de drijvende kracht achter de restauratie en het zoeken naar een geschikte locatie ervoor, wat uiteindelijk leidde tot een mooie plek op het Hertenkamp. 

Dit kunstwerk werd de basis voor een reeks aan creatieve ideeën van jou en mensen om je heen. Zo verscheen er in samenwerking met de Historische Kring Laren het boekje ‘Laren van weleer, geschiedenis in een ijzeren kunstwerk’. 

Het boekje is speciaal geschreven voor kinderen in de basisschoolleeftijd en is in 2020 op scholen uitgedeeld. Maar het is interessant voor Laarders van alle leeftijden. Het boekje beschrijft de dertien verschillende onderwerpen die op het kunstwerk te zien zijn.

Eind 2020 richtte je de stichting KKIDS op, dat staat voor Kunstenaars en Kinderen In De School. In het begin vertelde je vooral zelf op de Larense scholen over kunst. Veel leerlingen herkennen je daar trouwens nog steeds van. 

Inmiddels ben je voorzitter van de stichting en is er een hele groep kunstenaars die op vrijwillige basis les geeft op scholen in Laren. Ook hiermee zorg je ervoor dat kinderen op een leuke manier binding krijgen met kunst en cultuur.  

En dit is nog maar een greep uit de vele projecten waar je bij betrokken was. De mensen met wie je samenwerkt, beschrijven je als een bescheiden man die nooit handelt uit eigen belang, maar altijd het belang van het dorp, de kunst en van de kinderen voorop stelt. Je wordt geroemd om je enthousiasme, optimisme, creativiteit, hartelijkheid en positieve energie. En om je tomeloze inzet en volharding. Of het nu gaat om het vinden van sponsoren kunstenaars of nieuwe projecten, je gaat erop af en je vindt mensen om je te steunen.

Ook ben je een geboren diplomaat waarbij je ieders ideeën en meningen weet te respecteren en tegelijkertijd de vaart in je projecten houdt. Zo waak je met zorg en aandacht over het gedachtengoed van kunst en cultuur in Laren.

Beste Hans,

Een mensenleven lang zet jij je in voor de ontwikkeling en ontplooiing van onze kinderen. Je levert een belangrijke bijdrage aan het kunstenaarsleven in Laren en helpt ons onze historische identiteit te bewaken. 

Daar zijn wij je enorm dankbaar voor.

Daarom mag ik je vandaag namens alle inwoners van Laren de erepenning van de Gemeente Laren overhandigen!

Gefeliciteerd!