Toespraak Johanneskerk 17 september 2021

Nanning Mol hield op 17 september 2021 de volgende toespraak.

Dames en heren, beste mensen,

Als burgemeester van Laren en als trotse voorzitter van Stichting Vrienden van de Johanneskerk heet ik u van harte welkom in het oudste monument van Laren, de Johanneskerk.  

Ik wil bijzonder welkom heten de burgemeester van Eemnes, Roland van Benthem, en mijn beide voorgangers, Elbert Roest en Rinske Kruisinga.

En ik vind het geweldig dat het oudste monument zich zo fris en vitaal aan u presenteert! 

Dat wij vandaag samen de verjaardag van de Johanneskerk zo kunnen vieren is wel een klein wonder.

De gasten

Daar wil ik in de eerste plaats u, onze gasten, voor bedanken. Want u vertegenwoordigt een grote groep inwoners uit Laren en Eemnes die het afgelopen jaar gul heeft gegeven om de restauratie mogelijk te maken. 

Eind 2019 zijn wij gestart met dit project. Om het te financieren wilden we allerlei activiteiten organiseren om geld op te halen, van sponsordiners tot sportactiviteiten. We moesten namelijk flink wat geld ophalen. We gingen enthousiast aan de slag. Totdat corona uitbrak en er ineens niks meer mogelijk was. Onze planning en al onze activiteiten, ze konden zo de prullenbak in. 

En ik kan u vertellen, als kersverse burgemeester zat ik met mijn handen in het haar. Ik dacht echt: “Dit wordt helemaal niks meer, we gaan geen eurocent binnenhalen. Laten we de restauratie maar uitstellen.” 

Dat vonden mijn collega’s in het bestuur natuurlijk helemaal niet nodig. Want zij wisten al iets wat ik de afgelopen 1,5 jaar ook heb geleerd:

Namelijk dat u helemaal geen schouderklopjes of deftige diners wilde om overgehaald te worden. U wilde vooral een goed plan.  

De gastvrouwen en gastheren

In de tent zitten de eigenaren van de kerk, de vertegenwoordigers van de Protestante Gemeente Laren-Eemnes en van de gemeente Laren.

Zij zijn de gastvrouwen en gastheren die u hier vandaag ontvangen. 

Zij hebben het afgelopen anderhalf jaar intensief samengewerkt om de restauratie daadwerkelijk uit te voeren. Ze waren actief in de bouwcommissie, de jubileumcommissie, de fondsenwervingscommissie en in het bestuur van onze stichting. 

Ook hen wil ik bedanken.

De ziel van Laren en Eemnes

Samen, vrijwilligers en donateurs, hebt u, in een periode dat de wereld in het teken stond van een pandemie, geld bijeengebracht, de mouwen opgestroopt en deze prachtige kerk volledig gerestaureerd. 

Dat is werkelijk een topprestatie en een groot compliment waard. 

En u hebt dat niet voor uzelf gedaan, maar voor deze kerk en voor al uw medebewoners die u dit gunt.

En u hebt dit met plezier gedaan. Ja, er was soms discussie, maar er is geen moment geweest in dit hele traject dat ik en alle andere betrokkenen geen plezier hadden om aan deze restauratie mee te werken. Het is bijna jammer dat de klus erop zit, want het was ontzettend leuk om te doen.

En zo heb ik, als burgemeester, dankzij de Johanneskerk, de ziel van Laren en Eemnes leren kennen. 2 dorpen waar mensen wonen die met liefde de schouders onder hun dorpen zetten.

Doorgeven aan een volgende generatie

Wij vieren vandaag dat de Johanneskerk 500 jaar oud is. 

En dankzij deze restauratie is de kerk ook weer klaar voor de volgende 500 jaar. 
Niet alleen als monument om te bewonderen, maar juist ook als gebouw om te gebruiken. En dat is heel belangrijk.

In een vitaal dorp nemen we elkaar in het leven mee. 
Houden we elkaars hand vast. 
En spreken we niet over zelfredzaamheid, maar over samenredzaamheid. 

Dat leren we op allerlei plekken: thuis, bij de voetbal, in het buurthuis en in de kerk. Dat zijn huiskamers van de samenleving. Plekken om samen te komen. 

En vandaag reikt u uw kinderen een hele mooie plek aan waar ook zij samen kunnen komen, inspiratie vinden en elkaar troost kunnen bieden. 

En er kunnen hier allerlei activiteiten plaatsvinden, van kerkdiensten tot concerten, lezingen en groepsgesprekken. Er is slechts een voorwaarde: als het maar bruist!

De protestante gemeente Laren-Eemnes

Dat de protestantse kerk en de gemeente Laren zo goed hebben samengewerkt, zegt niet alleen iets over onze dorpen, maar ook over hoe geloof hier wordt beleefd. En daar kunnen anderen nog veel van leren.

We leven in een spannende tijd. De aarde is in beweging. We merken de gevolgen van klimaatverandering en zien de gevolgen van  onderdrukking. Veel mensen zoeken een beter bestaan. 

Dichter bij huis, in eigen land, leven ook spanningen. Steeds meer mensen zijn hun plek in de samenleving kwijt. Een warme omgeving of een bezielend verband is voor velen al lang niet meer vanzelfsprekend. Op 30 september start bijvoorbeeld de week tegen de eenzaamheid, een van de grootse sociale problemen van deze tijd. 

En terwijl we als land staan voor deze en andere grote uitdagingen, wordt de toon van het gesprek ruwer en is er vaak geen sprake meer van een dialoog. 

Dan is voor sommigen de neiging groot zich terug te trekken. Hogere muren te bouwen, de deur stevig te sluiten en te wachten op betere tijden. 

Dat is nu juist niet wat de samenleving nodig heeft. Wij hebben plekken nodig waar de deur openstaat, waar je een uitgestoken hand vindt en waar je welkom bent. 

Daarom ben ik er zo trots op dat ik burgemeester van Laren ben. Omdat wij hier een Katholieke en een Protestantse geloofsgemeenschap hebben waar die deuren inderdaad open staan en die met hun gezicht naar de mensen toe staan, in plaats van met hun rug. En gedragen worden door het dorp. 

En daarom wil ik, tenslotte, de Protestantse Gemeente Laren-Eemnes bedanken. Dat wij samen onze inwoners een Johanneskerk aanreiken die voor iedereen een plek van samenkomst biedt. 

En ik wil u een groot compliment maken. Aan al uw leden en in het bijzonder aan uw predikant, Job de Bruijn. Namelijk dat u een geloofsgemeenschap bent waar de deur altijd openstaat en dat u er bent voor iedereen die hoop, troost en geborgenheid zoekt. 

Zelfs, zelfs het nieuwe orgel voelde zich zo welkom dat het hier uit de kast durfde te komen en ons vol trots mededeelde: “Ik ben helemaal geen Weidtman-orgel, maar een Titz-orgel!”